poniedziałek, 30 kwietnia 2012

LUBYCZA KRÓLEWSKA-TOMASZÓW LUBELSKI-KRASNOBRÓD-ZWIERZYNIEC-TOPÓLCZA


W ramach zbierania materiałów do książki Miejsca Święte Lubelszczyzny
postanowiliśmy pojechać na południowo-wschodnie krańce województwa lubelskiego
do Lubyczy Królewskiej.
Lubycza Królewska leży niedaleko przejścia granicznego z Ukrainą.
Na terenie miejscowości znajduje się kościół parafialny
pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej i Aniołów Stróżów.
W kościele tym doznaje czci łaskami słynący obraz Matki Bożej Różańcowej
przywieziony tu z Rawy Ruskiej (obecnie Ukraina), dawnej parafii,
do której to przed II wojną światową miejscowość należała.
W kościele uczestniczyliśmy we Mszy Świętej o godz. 18.00,
po której nastąpiło zasłonięcie cudownego obrazu..
Od kościelnego dostaliśmy kilka obrazków z wizerunkiem Matki Bożej Różańcowej
i Pana Jezusa Miłosiernego z Lubyckiego kościoła.
W zeszłym roku otrzymaliśmy też kilka egzemplarzy książki
pt. „Łaskami Słynący Obraz Matki Boskiej Różańcowej w Lubyczy Królewskiej”
od jej autora Pana Zdzisława Pizuna za co serdecznie mu dziękujemy.

link do strony parafii



Zanim dotarliśmy do Lubyczy Królewskiej po drodze nawiedziliśmy kilka sanktuariów
diecezji zamojsko-lubaczowskiej: Topólcza, Krasnobród i Tomaszów Lubelski
zatrzymaliśmy się też na chwilę nad stawem ”Echo” w Zwierzyńcu bo pogoda była sprzyjająca.

W Topólczy położonej niedaleko Zwierzyńca znajduje się parafia Świętego Izydora.
W nastawie ołtarza głównego znajduje się obraz (ikona) Matki Bożej z Dzieciątkiem,
namalowany na drewnie przez malarzy lwowskich.
Kościół pierwotnie jako cerkiew prawosławna co daje się zauważyć gołym okiem.
Świątynia otwarta wewnątrz kraty ale ołtarz z obrazem widoczny
Na stoliku wystawione foldery i obrazki z wizerunkiem Matki Bożej.


MATKA BOŻA ŁASKAWA W KOŚCIELE W TOPÓLCZY

Dziewico Niepokalana, Matko Odkupiciela,
Maryjo, nasza Matko łaskawa !
Od czterech wieków jesteś obecna wśród nas w znaku ikony.
Przed Twoim obliczem nasi dziadkowie, ojcowie i matki klękali, o łaski Ciebie błagali.
Również i dziś, oczyma pełnymi dobroci i współczucia spoglądasz na swoje dzieci
i zapraszasz do siebie tych, którzy Tobie ufają i oczekują Twojej pomocy.
Matko Boża Łaskawa, pełni ufności i pokory pragniemy zawierzyć Tobie
i Twojemu Synowi nasze rodziny zanosząc do Ciebie pokorne prośby.
Łaskawa Matko Boska zlej na nas łask swych zdrój
pokornie Ciebie błaga naszej parafii lud.


Robimy kilka fotografii i ruszamy w dalszą drogę w kierunku Lubyczy Królewskiej.
Po wyjeździe z Topólczy zatrzymujemy się jeszcze w Zwierzyńcu nad stawem "Echo".
Trzeba przyznać że jest to miejsce dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych
i za parking też nie musieliśmy płacić.
Zrobione są podjazdy w formie podestów aż na górkę z tarasem widokowym na staw.
Warto się tam wybrać bo miejsce urocze.

Do Krasnobrodu już niedaleko parkujemy niedaleko kościoła i udajemy się do świątyni
gdzie znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej Krasnobrodzkiej.
Nie obraz a właściwie obrazek o wymiarach 9x14 cm.
Przedstawia on Matkę Boską adorującą Dziecię Jezus leżące na ziemi.
Matka Boska z rozpuszczonymi włosami i rękami złożonymi na piersi zdaje się adorować Dzieciątko.
Pan Jezus jako dopiero co narodzone Dziecię z wyciągniętą prawą rączką w błogosławiącym geście.
W lewym rogu obrazka Duch św. w postaci spadającej gołębicy.
Plan obrazka wypełnia ogród różany.
Obrazek został wykonany na papierze metodą metalorytniczą w nieznanej drukarni.
Dnia 4 lipca 1965 roku bp lubelski Piotr Kałwa dokonał na prawie papieskim
koronacji cudownego obrazka wraz z powiększoną kopią.
W ciszy modlimy się prosząc Matkę Bożą o szczęśliwą podróż w dalszą drogę i powrót do domu.



Krasnobrodzka Szafarka Łask Pocieszycielka Zamojszczyzny
Cudowny Obrazek umieszczony w prawym górnym rogu.


Cudowny Obrazek Matki Boskiej Krasnobrodzkiej


Witaj Maryjo Krasnobrodzka Pani
Tylu łaskami wsławiona.
Tobie składamy serca nasze w dani
Na wieki bądź pozdrowiona.
Spojrzyj na lud Twój z tej zamojskiej ziemi
Zbierz wszystkie łzy i cierpienia.
Wspieraj nas z nieba modłami swoimi
Daj siły, wiedź do zbawienia

Z Krasnobrodu do Tomaszowa Lubelskiego niedaleko około 15 km.
Podjeżdżamy pod drewniany kościółek w którym znajduje się łaskami słynący
obraz Matki Boskiej Szkaplerznej.
Cudowny wizerunek Matki Bożej został ukoronowany 17 lipca 1994 r.
Aktu koronacji dokonał nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk.
Uroczystość koronacji odbyła się z udziałem 23 biskupów
i ponad 60-tysięcznej rzeszy wiernych (także z  Ukrainy).
Wchodzimy do środka w kościele odmawiany jest różaniec
włączmy się w tę modlitwę i wspólnie odmawiamy ostatni dziesiątek.
Przy kościele umieszczona jest kalwaria ze stacjami Drogi Krzyżowej.
Idę ją zobaczyć jest ładnie położona. Jest jeszcze krzyż papieski poświęcony
przez Ojca Świętego Jana Pawła II w Lubaczowie 03.06.1991 roku.
Wracam bo Norbert został na górze było za stromo żeby mógł zejść o kulach.


Obraz Matki Boskiej Szkaplerznej z Tomaszowa Lubelskiego

Jest godzina 17.00 więc pora wyruszyć w dalszą drogę bo o 18.00 mamy Mszę Świętą
w Lubyczy Królewskiej o czym napisałem na samym początku.


wtorek, 24 kwietnia 2012

PORĄBKA USZEWSKA-KRAKÓW ŁAGIEWNIKI-KALWARIA ZEBRZYDOWSKA


W sobotę 21 kwietnia 2012 roku na prośbę członkiń Koła Gospodyń Wiejskich
w Maciejowie Starym zorganizowaliśmy razem z Norbertem wyjazd do Łagiewnik
i Kalwarii Zebrzydowskiej.
Wyjechaliśmy bardzo wcześnie rano a właściwie to jeszcze w nocy bo o godzinie 2.30.
Naszym kierowcą był Krzysiek Romanek, który na co dzień jeździ trasą Żółkiewka – Bychawa.
Na początek przyjechaliśmy do miejscowości Porąbka Uszewska (gmina Dębno, powiat brzeski)
do Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes.
Na wzniesieniu nieopodal kościoła znajduje się Grota, która jest wierną kopią tej z Lourdes.

link do strony parafii


Grota Matki Bożej z Lourdes w Porąbce Uszewskiej



Figura Maryi Niepokalanej z Groty w Porąbce Uszewskiej

Inicjatorem budowy Groty Matki Bożej z Lourdes był Ks. Jan Palka,
ówczesny wikariusz parafii w Porąbce Uszewskiej.
Około 1900 roku odbył on pielgrzymkę do Lourdes.
Zachwycony tym, co przeżył i zobaczył w wielkim sanktuarium maryjnym,
postanowił wybudować w miejscowej parafii grotę, która przybliżałaby wiernym
miejsce objawień Maryi w massabielskich skałach.
Z odbytej pielgrzymki przywiózł gipsowy model groty oraz butelkę wody z cudownego źródła.
Wnętrze Groty stanowi obszerne po­mieszczenie, nakryte sklepieniem kolebkowym.
W centralnej części wnętrza znajduje się kamienny, neogotycki ołtarz.
W półkolistej wnęce kapliczki znajduje się miniaturowa figura Niepokalanej.
Poniżej kapliczki umieszczono tabernaku­lum, zamknięte ozdobnymi drzwiczkami.
We wnękach tylnej ściany Groty zawieszone są liczne wota.
Szczytowy obrys Groty z jego lewej strony wieńczy duży krzyż z gładko ciosanego kamienia.
Po prawej stronie budowli, nad sklepieniem Groty, w głębokiej niszy,
została umieszczona figura Matki Bożej Niepokalanej, wykonana
przez artystę rzeźbiarza - Józefa Kuleszę z Krakowa.
Matka Boża z Lourdes ma ręce złożone do modlitwy i wzrok wzniesiony ku niebu.
U Jej stóp ścielą się róże.
Nad głową w aureoli widnieje napis:


Jestem Niepokalane Poczęcie"
\
Dnia 8 grudnia 2003 r Biskup Ordynariusz Wiktor Skworc wydał dekret,
w którym Grotę uczynił Sanktuarium z możliwością zyskiwania większej ilości odpustów
przez przybywających pielgrzymów by uczcić Niepokalaną z Lourdes w Porąbce Uszewskiej.
Przed grotą i figurą Maryi Niepokalanej odmówiliśmy różaniec w intencjach własnych.
Można było też nabrać wody, która była zmieszana z cudowną wodą z Lourdes.
Przed kościołem spotkałem się z księdzem proboszczem Józefem Golonką.

O godziny 8 udaliśmy się w dalszą drogę
do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
Przybyliśmy tam przed godziną 9 i mieliśmy trochę wolnego czasu na indywidualne zwiedzanie.
Kaplica Świętego Józefa z Cudownym obrazem Jezusa Miłosiernego,
Bazylika Bożego Miłosierdzia, kaplice w kościele dolnym, Kaplica Wieczystej Adoracji
i wieża widokowa to miejsca które wszyscy chcieli koniecznie zobaczyć.

link do strony sanktuarium


CUDOWNY WIZERUNEK JEZUSA MIŁOSIERNEGO  W KAPLICY ŚWIĘTEGO JÓZEFA

Obraz przedstawia Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego,
który za cenę swej męki przynosi człowiekowi pokój i zbawienie przez odpuszczenie grzechów oraz wszelkie łaski i dary. Charakterystyczne dla tego obrazu są dwa promienie: czerwony i blady.
Pan Jezus zapytany o ich znaczenie wyjaśnił:
Te dwa promienie oznaczają krew i wodę; blady promień oznacza wodę,
która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz (Dz. 299). Promienie oznaczają więc przede wszystkim sakramenty święte.
Odpowiedzią na te dary miłosierdzia Bożego ma być postawa ufności,
stąd w podpisie obrazu są umieszczone słowa: Jezu, ufam Tobie.
Jego kult polega na ufnej modlitwie połączonej z uczynkami miłosierdzia wobec bliźnich.
Do tak rozumianej czci obrazu Pan Jezus przywiązał szczególne obietnice.
Dusza, która czcić będzie ten obraz nie zginie (Dz. 48) - obiecał Jezus.
Przyrzekł także czcicielom duże postępyw na drodze do doskonałości chrześcijańskiej,
zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi duszy oraz łaskę szczęśliwej śmierci.
Pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego został namalowany w Wilnie w 1934 roku
w pracowni Eugeniusza Kazimirowskiego pod bezpośrednim kierunkiem s. Faustyny.
Nie spodobał się wizjonerce, bo nie odpowiadał pięknu Jezusa.
Uświadomiła sobie, że żaden malarz nie potrafi namalował Zbawiciela takim, jakim Go zobaczyła.
Pan odpowiedział jej:
Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej.
Obraz został wystawiony do publicznej czci po raz pierwszy w sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy 1935 roku.
Dzisiaj odbiera on cześć w kościele Ducha Świętego w Wilnie.
Od tamtego czasu powstawało wiele wersji wizerunku.
Obraz z Łagiewnik jest najbardziej znaną.
Namalował go w 1944 r. Adolf Hyła jako wotum za ocalenie rodziny z wypadków wojennych.

Msza Święta, która miała odbyć się o godz. 10-tej w Kaplicy Męki Pańskiej niestety
nie odbyła się z przyczyn od nas niezależnych.
Uczestniczyliśmy natomiast we Mszy Świętej o godzinie 12, którą odprawiał miejscowy biskup
dla IX Ogólnopolskiej Pielgrzymki Pracowników i Wolontariuszy „Caritas”.

Po Mszy Świętej udaliśmy się w dalszą drogę tym razem do Sanktuarium Pasyjno - Maryjnego
w Kalwarii Zebrzydowskiej (powiat wadowicki).
Droga niedaleka ale dojazd do bazyliki trochę utrudniony ponieważ było trochę pod górkę.
Na miejscu przywitał nas mały deszczyk ale to nie przeszkadzało naszym pielgrzymom
aby wejść na górę do Kościoła Ukrzyżowania i pustelni Świętej Heleny.
O godzinie 16 umówieni byliśmy z przewodnikiem, którym okazała się sympatyczna pani.
Opowiedziała nam historię sanktuarium i pokazała makietę Dróżek Kalwaryjskich.
Po wysłuchaniu udaliśmy się wszyscy do bazyliki do kaplicy Matki Bożej Kalwaryjskiej aby w ciszy zawierzyć jej swoje troski i zmartwienia.

http://www.kalwaria.eu/



OBRAZ MATKI BOŻEJ KALWARYJSKIEJ

Wizerunek ten uważa się za kopię obrazu Matki Bożej Myślenickiej,
jednak nie wiadomo dokładnie kiedy ani przez kogo obraz został namalowany,
choć musiało to mieć miejsce przez rokiem 1641.
Według legendy, 3 maja 1641 Stanisław Paszkowski z Brzezia Paszkowskiego
podczas modlitwy zauważył spływające z oczu Matki Bożej krwawe łzy.
O zdarzeniu został powiadomiony biskup krakowski. Poproszono właściciela,
by podarował obraz kościołowi w Marcyporębie. Tradycja głosi,
że Stanisław Paszkowski wyruszył z obrazem
do Marcyporęby, jednak w czasie podróży poczuł, że jakaś siła kieruje go w zupełnie inną stronę,
niż zamierzał. Wędrując, dotarł do sanktuarium kalwaryjskiego. Zrozumiał wtedy,
że wolą Bożą jest, aby wizerunek płaczącej Matki Bożej spoczął właśnie w tym miejscu.
5 maja 1641 ojcowie Bernardyni otrzymali pod opiekę obraz Matki Bożej Płaczącej
Początkowo obraz ten z polecenia biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika został przeniesiony
do zakrystii, gdzie miał pozostawać do czasu wyjaśnienia jego cudownego charakteru.
W 1656 władze kościelne zezwoliły na jego publiczną cześć, uznając go za łaskami słynący.
Obraz został umieszczony ponownie w kościele głównym.
W latach 1658–1667 przy południowej ścianie kościoła zbudowano kaplicę, w której w 1667
umieszczono cudowny wizerunek. Świątynia została ufundowana przez Michała Zebrzydowskiego
Koronacja cudownego obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej miała miejsce 15 sierpnia 1887.
Dokonał jej kard. Albin Dunajewski. Złotą koronę dla Dzieciątka Jezus ufundowali pielgrzymi ze Śląska Cieszyńskiego, natomiast dla Matki Bożej wierni z diecezji krakowskiej.
Insygnia zostały pobłogosławione przez papieża.
Obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej był miejscem częstych modlitwy Karola Wojtyły – Jana Pawła II.
Jako papież odwiedził sanktuarium dwukrotnie: 7 czerwca 1979 oraz podczas swojej
ostatniej pielgrzymki do Polski, 19 sierpnia 2002 roku.
W stulecie koronacji obrazu, 10 czerwca 1987 przekazał dla sanktuarium złotą różę.
Ceremonia miała miejsce podczas III pielgrzymki Papieża do Ojczyzny,
podczas Mszy św. na krakowskich Błoniach.
Na tę okoliczność Obraz opuścił Kalwarię Zebrzydowską i został umieszczony przy ołtarzu na Błoniach. Dziś wotum znajduje się w ołtarzu przy wizerunku.


Po wyjściu z kaplicy jeszcze krótkie zwiedzanie bazyliki i powrót do Busa
bo przed nami ponad 300 km drogi..
Do domu wróciliśmy około godziny 23 bardzo zmęczeni ale jednocześnie wdzięczni Bogu
za udaną pielgrzymkę. Dziękujemy Paniom z Koła Gospodyń Wiejskich z Maciejowa Starego
i jej przewodniczącej Pani Teresie Staszewskiej za to że mogliśmy uczestniczyć w tej pielgrzymce całkowicie za darmo oraz za przekazanie nam kwoty 100 złotych z przeznaczeniem na nasze protezy.
Dziękuję też koledze Andrzejowi Derusiowi i Krzysiowi Romankowi za pomoc przy Norbercie bo Norbert był na wózku inwalidzkim więc samemu było mi bardzo ciężko.
Serdeczne podziękowania dla Pani Arlety Olczyk, która wraz z mężem przyjechała do Łagiewnik
aby się z nami spotkać. Norbert był bardzo zadowolony z tej wizyty, niestety trwała ona krótko
bo tylko godzinę ale następnym razem Pani Arleta obiecała że odwiedzi nas w domu
jak będzie jechała z mężem do Chełma przez Krasnystaw.
Trzymamy za słowo Pani Arleto i do zobaczenia.


wtorek, 17 kwietnia 2012

PRZEWORSK-SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ POCIESZENIA

Kolejnym miejscem które postanowiliśmy odwiedzić w Przeworsku to kościół
ojców Bernardynów z cudownym obrazem Matki Boskiej Pocieszenia.
Był to ostatni etap naszej pielgrzymki do Jarosławia i okolic.

Historia łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Pocieszenia
– pierwotnie Matki Bożej Królowej Nieba – sięga roku 1613, kiedy to słynny kaznodzieja,
O. Marek, ufundował ten obraz. Inne źródła mówią jedynie o wykonaniu wtedy ołtarza
dla istniejącego już obrazu. Historyczne dowody żywotności kultu Matki Bożej pochodzą
już z pierwszej połowy XVII w. Z wdzięczności za otrzymane łaski mieszczanie,
okoliczna ludność wiejska, jak i przedstawiciele magnaterii i szlachty wieszali
liczne wota przy ołtarzu maryjnym. W roku 1623 Dorota Bogusławska sprawiła srebrne korony
dla Jezusa i Matki Najświętszej a w 1750 roku Franciszek Lisiewicz, mieszczanin przeworski,
ofiarował srebrną sukienkę dla Matki Bożej. Po rozbiorze Polski i dostaniu się Przeworska
pod panowanie austriackie zarówno srebrna sukienka,
jak i korony oraz wota zostały zarekwirowane.
Dopiero gwardian O Felicjan Fierek w 1894 roku postarał się o nową sukienkę miedzianą,
pozłacaną i posrebrzaną, oraz o nowe korony i berło.
Wtedy też przeniesiono obraz do znajdującej się po północnej stronie kościoła kaplicy
(obecnie kaplicy Św. Antoniego).
W wieku XX kult maryjny znacznie się ożywił.
W dwudziestoleciu międzywojennym miały miejsce starania o uroczystą koronację obrazu,
mającą potwierdzić starożytność kultu Matki Bożej,
jednak nie zostały one doprowadzone do końca.
W roku 1962 Matka Boża Pocieszenia przeżyła kolejną przeprowadzkę:
przeniesiono Ją w najbardziej zaszczytne i właściwe miejsce
– do ołtarza głównego, gdzie pozostaje do dziś.
W roku 2008, staraniem gwardiana O. Gerarda Konieczka, wykonano gruntowną
konserwację obrazu, przywracając mu pierwotny wygląd i piękno.
Obraz namalowany jest na płótnie z drewnianym podłożem i ma wymiary 260 × 140 cm.
Przedstawia Królową Nieba w chmurach, z księżycem pod stopami.
W ręku dzierży złote berło – atrybut władzy królewskiej.
Postać Matki Bożej ma około 160 cm wysokości.
Ponad obrazem aniołki trzymają tarczę z napisem w języku łacińskim:
Ista est speciosa inter filias Jerusalem (Ona jest przepiękna wśród córek Jerozolimy)

proboszcz i gwardian klasztoru: O. Marceli Gęśla



adres:
ul. Bernardyńska 22,
37-200 Przeworsk
tel. 16 648 76 20

przeworsk@bernardyni.pl

http://www.przeworsk.bernardyni.pl/mbpo.php


„Maryjo, najlitościwsza Matko Boga,
przyjmij swego sługę w każdym cierpieniu, gdy się do Ciebie ucieka.
Przyjmij mnie, Najmilsza Dziewico, bo nie mam żadnego innego pocieszyciela.
Pani moja, wejrzyj na mój smutek i otwórz mi łono Twej łaskawości.
Oto pukam do Ciebie i wołam, proszę Cię i wielbię.
Nie odchodzę, nie pozostawię Cię.
Pozostanę przy Tobie, dopóki się nie zlitujesz nade mną.”

PRZEWORSK-SANKTUARIUM BOŻEGO GROBU

W drodze powrotnej z Jarosławia do domu wstąpiliśmy do Przeworska.
Przeworsk jest miastem w województwie podkarpackim, położonym 35 km
na wschód od Rzeszowa, na pograniczu Pradoliny Podkarpackiej
i Pogórza Rzeszowskiego, nad rzeką Mleczką.
Miejscowość ta słynie w całej metropolii przemyskiej z sanktuarium Bożego Grobu.
Tu w miejscowym kościele parafialnym pw. Ducha Świętego, obecnie Bazylice Kolegiackiej
należącej niegdyś do znamienitego zakonu bożogrobców znajduje się jedna z nielicznych
w kraju kaplica Bożego Grobu. Zbudowana na przełomie XVI i XVII wieku jest nie tylko cennym zabytkiem architektury, ale przede wszystkim miejscem kultu tajemnicy
Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Kaplica Bożego Grobu jest największym skarbem przeworskiej bazyliki
- szczególne miejsce modlitwy parafian, wiernych z okolicznych parafii i pielgrzymów.
Budowę kaplicy rozpoczął w 1697 r. prepozyt konwentu przeworskiego bożogrobców
ks. Franciszek Chodowicz. Kaplica została konsekrowana w 1727 r. i od tego roku
Przeworsk stał się drugim, obok znanego już w średniowieczu Miechowa,
sanktuarium Świętego Grobu w Polsce.
Ten piękny kościół ma też unikatowy zabytek jakim jest marmurowy ołtarz główny. 
W ołtarzu tym znajduje się cudowny barokowy krucyfiks w złotej poświacie.
Jest to prawdziwy unikat z tzw. szkoły Wita Stwosza. Cały ołtarz został wykonany w 1693 r.
Zachęcamy do pielgrzymowania, do przeworskiego sanktuarium Bożego Grobu.
Jest to bowiem wyjątkowe miejsce kultu Męki i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa,
w którym słowa wypowiedziane przez Anioła
"Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powie-dział" nabierają szczególnej wymowy.


proboszcz i kustosz sanktuarium: ks. dr Stanisław Szałankiewicz

adres:
ul. Kościelna 7
37-200 Przeworsk
tel. (016) 6487016



Opadła Święta Głowa Jezusa,
Zamarło Boże Serce Chrystusa
A ziemia głucho drży grom! Niesie trwożny huk
A z nieba płyną łzy, zmarł nieśmiertelny Bóg

TULIGŁOWY-SANKTUARIUM NIEPOKALANEJ MATKI DOBREJ NADZIEI

Tuligłowy to kolejna miejscowość położona w pobliżu Jarosławia.
Dotarliśmy tam po małych perypetiach okrężną dogą wiodącą przez las.
Ku naszemu wielkiemu zaskoczeniu kościół był otwarty i obraz odsłonięty.
To jedno z niewielu sanktuariów gdzie bez problemów mogliśmy się się pomodlić przed cudownym obliczem Matki Bożej Niepokalanej.
Odmówiliśmy dziesiątek różańca sami w ciszy tuligłowskiej świątyni.
Na regale wystawione obrazki, pocztówki, foldery i puszka na ofiary.
Wzięliśmy kilka obrazków i pocztówek dla siebie i dla innych żeby pokazać to cudowne miejsce.

Historia cudownego obrazu Matki Boskiej Tuligłowskiej jest bardzo długa.
Nie znamy niestety ani jego autora, ani dokładnego czasu powstania.
Z przekazu tradycji wiemy tyle, że mieszkańcy kresowych Kudrenic, szukając w XIV wieku schronienia przed najazdami Tatarów, około 1393 roku przybyli w te strony, przynosząc swój najcenniejszy skarb – Obraz Niepokalanej Madonny – i tu „przytulili swe głowy”.
Pierwszą obszerną relację o Obrazie przekazuje ks. Dionizy Jaguściński w książce „Cuda i Łaski Najświętszej Maryi Panny w Obrazie Kościoła Tuligłowskiego”, wydanej w roku 1769 w Krakowie. Zapisuje słowa: Obraz Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Matki Boskiej jest przyniesiony ze wsi Kudrenice, z Podolskiego kraju, zza Kamieńca i umieszczony jest w wielkim Ołtarzu Kościoła Tuligłowskiego od dawnych lat. W tej relacji autor opiera się jednak wyłącznie na ustnych przekazach, które przybycie obrazu umieszczają w XIV wieku.
Od kiedy Maryja stanęła na tutejszej ziemi, rozlewała obfite łaski na swój lud.
Prawdopodobnie w XVI lub XVII wieku na postać Maryi i Dzieciątka pobożność chrześcijańska
nałożyła srebrne sukienki, pozostawiając całe tło obrazu odsłonięte.
Wokół obrazu, na ołtarzu i na ścianach świątyni wieszano różne kosztowności, jako wyraz wdzięczności. Również w tym czasie, w roku 1763, Bożogrobcy wydali pierwsze obrazki Maryi Tuligłowskiej.
Do końca XVIII wieku Sanktuarium w Tuligłowach przeżywało wspaniały rozwój. Powstała nowa, murowana świątynia, pielgrzymi garnęli się do swej Matki. Na obrazie zawieszono wiele kosztownych wotów.
Już w 1744 roku, za rządów biskupa przemyskiego Wacława Hieronima Sierakowskiego,
kustosze Tuligłowskiego Sanktuarium – Bożogrobcy, podjęli starania o koronację słynącego cudami obrazu. Sprawa ciągnęła się długo, a kasata placówki zakonnej oraz ograbienie obrazu w 1819 roku podczas religijnych reform józefińskich, jeszcze bardziej oddaliły datę koronacji.
Zamiar ten udało się zrealizować dopiero na początku XX wieku.
Ówczesny proboszcz, ks. Ludwik Kozłowski (1885 – 1935), ożywia nabożeństwa ku czci Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, urządza uroczyste odpusty, rozprowadza obrazki, spisuje cuda i łaski.
W 1908 roku organizuje misje parafialne, które prowadzą Ojcowie Jezuici.
Na ich zakończenie, 8 września 1908 roku pisze prośbę do Kapituły Watykańskiej o pozwolenie na koronację cudownego Obrazu. Po uzyskaniu od Stolicy Apostolskiej Dekretu
Koronacyjnego wydanego 29 listopada 1908 roku, rozpoczęto przygotowania do wielkiej uroczystości. Koronacji dokonał św. Józef Sebastian Pelczar, ówczesny biskup przemyski, przy licznym udziale wiernych 8 września 1909 roku w święto Narodzenia NMP.
Od 25 lipca 1971 roku w Sanktuarium Niepokalanej Matki Dobrej Nadziei w Tuligłowach pracują księża ze Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła (Księża Michalici). Zgromadzenie to swą kolebkę ma w Miejscu Piastowym, a założył je błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz, pochodzący z Pruchnika.

 kustosz sanktuarium: Stanisław Słowiński

adres:
Tuligłowy 133
37-562 ROKIETNICA
tel.: 16 622 13 84
tropstas@o2.pl

http://www.sanktuarium.tuliglowy.pl/
http://www.michalici.pl/





CHŁOPICE-SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ CHŁOPICKIEJ

Będąc w Jarosławiu odwiedziliśmy pobliskie sanktuarium w Chłopicach.
Chłopice to wieś położona w woj. podkarpackim, w powiecie jarosławskim w archidiecezji przemyskiej.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny pełni rolę
Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia.
Znajduje się tam cudowny obraz Matki Boskiej Chłopickiej koronowany 30.06.1992 roku.
W 1761 r. dziedziczka Chłopic Zofia Rzymowska wybudowała dla licznych tutaj grekokatolików
cerkiew, która w 1786 roku została zamieniona na świątynię katolicką ze względu na zbyt małą liczbę wyznawców obrządku wschodniego. W kościele znajdował się cudowny obraz "Ikona" Matki Bożej rzekomo pochodzący jeszcze z czasów Mikołaja Korniakta, budowniczego pierwszej kapliczki.
Wizerunek Matki Najświętszej, zdaniem historyków sztuki, wykazywał cechy dzieł XVII w.
inspirowanych sztuką wschodnią.
Wykazywał, gdyż oryginał został skradziony z tutejszego sanktuarium w 1992 r.
przez nieznanych sprawców.
Powodowani trudnymi do określenia motywacjami ukradli cudowny obraz
wraz z kosztowną sukienką, jej ozdobami i wotami, zostały tylko puste ramy.
Starania o odzyskanie obrazu nie powiodły się.
Dlatego na podstawie zachowanych kopii odtworzono go w miarę wiernie.
Kopię namalował Edward Polit w Rzeszowie w 1995 r.
30 czerwca 1995 r. abp Józef Michalik, metropolita przemyski poświęcił kopię obrazu,
którą uroczyście wniesiono do ołtarza .
We wnętrzu tego urokliwego kościółka można oglądać osiemnastowieczną polichromię,
a wokoło panuje cisza i spokój.

proboszcz: ks. Jacek Książek
 
adres:
Chłopice 102
37-561 Chłopice
tel.  (16) 622 24 94


 Matko Pocieszenia Nieba, Ziemi Pani,
Tobie my grzesznicy serce niesiem w dłoni
I w opiekę się oddajem, Starych Ojców obyczajem
Hołd Ci niesiem uwielbienia,
Święta Matko Pocieszenia
Nie opuszczaj nas.

O Maryjo, Matko Pocieszenia, Pani Chłopicka,
Przed Twoje przemożne oblicze nasze prośby i życzenia składamy.
Gdy grzech i zło splami nasze serca, gdy sił zabraknie na drogach życia,
Ty bądź nam zawsze oparciem i pocieszeniem, zawsze do Syna nas prowadź
Jego miłosierdziu troski nasze przedstawiaj.
Prowadź nas jak matka swe dzieci, otaczaj Swą cudowna opieką,
abyśmy za Tobą drogą przykazań kroczyli,
a po tym życiu chwałę Boga z Tobą oglądali.
Przez Chrystusa Pana naszego, Amen

JAROSŁAW-SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRAMY MIŁOSIERDZIA

Będąc w Jarosławi nie moglismy nie zajrzeć do cerkwi greko-katolickiej,
w której czczony jest obraz Matki Bożej Bramy Miłosierdzia.
Przypadkiem trafiliśmy tam na uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego,
bo w cerkwi obchodzona jest ona tydzień później niż u nas.
Ja byłem bardzo zauroczony tym miejscem i sposobem modlitwy przez gekokatolików
ale Norbert niestety nic nie rozumiał bo nabożeństwo odprawiało sie w języku ukraińskim.
Później mieliśmy moźliwość pomodlić się przed cudownym obrazem,
dziękując Matce Bożej za moźliwość nawiedzenia kolejnego miejsca
na naszej drodze pielgrzymowania do jej sanktuariów.

Historia Ikony Matki Bożej Jarosławskiej
Ikona została napisana prawdopodobnie w 1640 roku. 
22 listopada 1779 r. papież Pius VI wydał bullę, w której Stolica Apostolska
uznała ikonę Przenajświętszej Marii Panny za cudowną i udzieliła pełnego odpustu tym,
którzy będą wypraszać wstawiennictwa przed Ikoną Matki Bożej Jarosławskiej.  
Po zakończeniu II Wojny Światowej w 1945 r. grekokatolicka parafia,
do której należała cudowna ikona przestała istnieć, zaś w 1966 r. cerkiew zamknięto.
Część wyposażenia została zabrana z cerkwi a Ikona Matki Boskiej Jarosławskiej
znalazła się w muzeum w Jarosławiu.
Po odzyskaniu cerkwi w 1987 r. Ikona Matki Bożej Jarosławskiej wróciła do świątyni.
W 1996 r. Ojciec Święty, Błogosławiony Jan Paweł II podjął decyzję
o koronacji ikony jarosławskiej. Msza Pontyfikalna wraz z koronacją ikony
odbyła się 18 sierpnia 1996 r. na Rynku w Jarosławiu. 
W imieniu Ojca Świętego Jana Pawła II przewodniczył jej legat papieski,
prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich kardynał Achille Silvestrini.
Ikona Matki Boskiej Jarosławskiej nosi nazwę: 
Милосердия двери, Myloserdyja Dvery, Brama Miłosierdzia.

adres:
Greckokatolicka Parafia Przemienienia Pańskiego w Jarosławiu
Ks. Kruba Bogdan
ul. Cerkiewna 3,

37-500 Jarosław
tel. + 48 (016) 621-28-63
tel. kom. + 48/ 693-821-534
e-mail: bohdan.kruba@cerkiew.net



MYŁOSERDIA DWERI

"BRAMO MIŁOSIERDZIA
BRAMO MIŁOSIERDZIA
OTWÓRZ NAM, OTWÓRZ NAM,
BRAMĘ MIŁOSIERDZIA
MY GRZESZNI CIEBIE PROSIMY
ZMIŁUJ SIĘ, ZMIŁUJ SIĘ,
BRAMO MIŁOSIERDZIA..."

poniedziałek, 16 kwietnia 2012

JAROSŁAW-SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ BOLESNEJ


W niedzielę Miłosierdzia Bożego udaliśmy się w rejon województwa podkarpackiego
do miejscowości Jarosław.
Przyjechaliśmy do klasztoru dominikanów na zaproszenie ojca przeora Jacka Skupienia.
Dominikanie mają pod swoją opieką sanktuarium Maryjne,
gdzie w głównym ołtarzu odbiera cześć łaskami słynąca figura Matki Bożej Bolesnej.
Po przybyciu do klasztoru uczestniczyliśmy w nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego
o godz. 15.00 a później spotkaliśmy się z ojcem Jackiem aby omówić sprawę
naszego pobytu w sanktuarium.
Spotkaliśmy się też z panią Krystyną Berbeć mieszkanką Jarosławia
a pochodzącą z Wysokiego, która zaprosiła nas do siebie do domu na poczęstunek.
Po wizycie u pani Krysi o godzinie 19.15 uczestniczyliśmy we Mszy Świętej
a następnie ojciec Jacek zaprowadził nas do pokoju gościnnego na odpoczynek.
W poniedziałek rano o godz. 7.00 przed cudowną figurą ojciec Jakub Markocki odprawił w intencji Norberta Mszę Świętą o Boże Błogosławieństwo, którą zamówił ojciec Jacek.
Właśnie ta Msza Święta była głównym powodem naszego wyjazdu do Jarosławia.
Cudowna figura Matki Bożej Bolesnej, znajduje się wewnątrz bazyliki we wnęce ołtarza,
piękna, wysoka na 73 cm., wykonana z drzewa gruszy, którą 20 sierpnia 1381 roku
znalazła grupa pasterzy wypasających bydło poza murami miasta.
Przedstawia ona Matkę Bożą, trzymającą na kolanach ciało zmarłego Syna.
8 września 1755 r. Figura Matki Bożej została ozdobiona przez biskupa przemyskiego,
koronami papieskimi Klemensa XII.
W 1831 r. korony zostały skradzione, a ponowna koronacja miała miejsce w 1855 r
- dokładnie sto lat po pierwszej.
kustosz sanktuarium: o. Jacek Skupień
adres:
ul. Dominikańska 25
37-500 Jarosław


"...Matko, męki krzyżowe Twego Syna cierpiąca, módl się za nami.
Matko Bolesna, módl się za nami.
Matko płacząca, módl się za nami.
Matko żałosna, módl się za nami.
Matko opuszczona, módl się za nami.
Matko stroskana, módl się za nami.
Matko, mieczem przeszyta, módl się za nami.
Matko w smutku pogrążona, módl się za nami.
Matko trwogą przerażona, módl się za nami.
Matko sercem do krzyża przybita, módl się za nami.
Matko najsmutniejsza, módl się za nami..."

sobota, 14 kwietnia 2012

NIEDZIELA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO


JEZU UFAM TOBIE

"Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, przychodzę wpierw jako Król miłosierdzia.
Nim nadejdzie dzień sprawiedliwy, będzie dany ludziom znak na niebie taki.
Zgaśnie wszelkie światło na niebie i będzie wielka ciemność po całej ziemi.
Wtenczas ukaże się znak krzyża na niebie, a z otworów, gdzie były ręce i nogi przebite Zbawiciela,
[będą] wychodziły wielkie światła, które przez jakiś czas będą oświecać ziemię.
Będzie to na krótki czas przed dniem ostatecznym."

Nie lękaj się, ja jestem z tobą.


piątek, 13 kwietnia 2012

OPOLE-SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ OPOLSKIEJ

W kościele katedralnym Świętego Krzyża w Opolu odbiera cześć łaskami słynący obraz Matki Bożej Opolskiej.
Cudowny wizerunek namalowany jest na desce lipowej przez nieznanego artystę z kręgu czeskich warsztatów malarskich.
Badania historyczne pozwalają określić czas powstania obrazu na koniec XV w.
Wizerunek przedstawia Madonnę ujętą w półpostaci, z Jezusem na lewym ramieniu.
W prawej dłoni Matka Boża trzyma jabłko. Głowę ma lekko schyloną w stronę Syna,
który twarzyczką zwraca się ku Matce, a prawą rączkę unosi w geście błogosławieństwa,
w lewej zaś ręce trzyma księgę Pisma Świętego.
Historia opolskiego wizerunku Matki Bożej jest niezwykle bogata.
Obraz pochodzi z Piekar, gdzie już w średniowieczu słynął łaskami.
W okresie reformacji kościół przeszedł w ręce protestantów i dopiero w 1659 r. Został zwrócony katolikom.
Ówczesny proboszcz, ksiądz Jakub Roczkowski, przeniósł obraz do głównego ołtarza.
Wizerunek zaczął nabierać coraz większego rozgłosu, tak że w roku 1680,
gdy w Pradze szalała zaraza dziesiątkując ludność miasta, cesarz Leopold I sprowadził obraz Piekarskiej Madonny
do Pragi, aby jej mieszkańcy mogli sobie uprosić u Matki Bożej uwolnienie od choroby.
Wizerunek został przewieziony i w uroczystej procesji obnoszono go po całym mieście.
Po dwóch tygodniach, gdy zaraza zaczęła wygasać, łaskami słynący obraz,
 obdarowany licznymi wotami, powrócił do Piekar.
W roku 1683 jezuici przewieźli wizerunek do Opola, ponieważ obawiali się zbliżającej się nawały tureckiej.
W Piekarach pozostała kopia obrazu. Po zażegnaniu tureckiego niebezpieczeństwa przez "Lwa Lechistanu",
jak nazywali Turcy Króla Jana III, jezuici zwrócili obraz do Piekar, ale w 1702 r.
ponownie go przewieźli do Opola z lęku przed kolejnym "potopem" szwedzkim Karola XII.
Od tego czasu wizerunek Matki Bożej Piekarskiej pozostał już na stałe w Opolu.
W Piekarach zaś zaczęła słynąć łaskami pozostawiona tam uprzednio kopia.
W 1813 r. obraz został przeniesiony z kościoła Jezuitów do katedry.
Po II wojnie światowej nastąpiło nowe ożywienie kultu Matki Bożej Opolskiej
O kulcie świadczą liczne wota, między innymi srebrna sukienka ofiarowana przez Jana III Sobieskiego,
złoty medal - dar papieża Jana XXIII, nowoczesny kielich mszalny i złoty różaniec
z prawdziwych pereł - dar papieża Pawła VI.
Dnia 21 czerwca 1983 r., w 500-lecie istnienia wizerunku, na oczach miliona pielgrzymów,
ręce papieża Polaka - Jana Pawła II ozdobiły skroń Maryi srebrno-złotą koroną.
Akt koronacji miał miejsce na Górze Świętej Anny.

Proboszcz parafii katedralnej: ks. Edmund Franciszek Podzielny

adres:
ul. Katedralna 2
45-007 Opole
tel.  077 454 25 79
kancelaria@katedra.opole.pl


Matko Chrystusowa, Maryjo, Matko Opolskiej Ziemi.
Już od dawna z Twego obrazu w opolskiej katedrze spoglądasz na nas.
Cicha i skromna choć w szacie utkanej ze srebra,
i zapraszasz do siebie tych, którzy Tobie ufają i oczekują pomocy.
Przyjmij, Dobra Pani, nasz hołd uwielbienia, który Ci składamy
jako Matce naszego Pana. Przychodzimy do Ciebie z ufnością,
wierząc w Twoje przemożne orędownictwo u Boga, przynosimy Ci nasz trud
codzienny, nasze radości i nasze nędze.
Wstawiaj się za nami do Boga, bo trzeba nam światła i mocy,
bo potrzebne nam miłosierdzie gdy słabniemy i upadamy, łaska,
aby żyć według Bożych przykazań.


Dziękujemy Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Emanuela Smołki w Opolu za przesłanie książki:
"HISTORYA CUDOWNEGO OBRAZU MARYI PANNY PIEKARSKIEJ W KOŚCIELE OPOLSKIM TUDZIEŻ KILKA UWAG I MODLITW SKUTECZNYCH NAPISANĄ
PRZEZ JÓZEFA CYTRONOWSKIEGO"
Jest to reprint książki wydanej w Opolu w 1867 roku nakładem Alberta Mosera

ŚWIĘTA ANNA-SANKTUARIUM ŚWIĘTEJ ANNY

W pobliżu Koniecpola, Gidel i Przyrowa około 20 km od Częstochowy
wznoszą się zabudowania klasztoru św. Anny,
w którym dawniej przebywali O. O. Bernardyni, dziś zaś klasztor
jest siedzibą zakonnic Dominikanek.
W kościele znajdują się statua św. Anny, cudami wsławiona.
Pielgrzymi udający się na Jasną Górę zatrzymują się tutaj, by pomodlić się
u stóp łaskami słynącej figury.
Pielgrzymi kierują kroki przede wszystkim do kaplicy św. Anny, znajdującej się
po lewej stronie nawy głównej, gdzie w centrum rokokowego ołtarza
znajduje się figura Świętej Babci. 
W tej radosnej scenie dotykamy tajemnicy życia Świętej Rodziny.
Mały Jezus, jak każdy wnuk na kolanach babci, jest wesoły, ufny i rozbawiony.
To także znak, jak bardzo św. Anna jest wrażliwa na sprawy rodzicielstwa.
Zapewne dlatego przyjeżdżają tutaj małżeństwa, które nie mogą mieć dzieci,
prosząc nas o modlitwę w tej intencji.

Pod koniec lutego otrzymałem list od siostry Zdzisławy OP archiwistki klasztoru.
Siostry dominikanki przesłały nam bardzo ciekawe materiały o tym uroczym miejscu.
Dziękujemy za wszystko siostrom a przede wszystkim za dar modlitwy.
(byliśmy tam z Norbertem dwa razy i na pewno jeszcze nie raz będziemy)


adres:
Siostry Dominikanki
Święta Anna
Aleksandrówka 42
42-248 Przyrów
tel: 034 355 40 42, 034 355 52 05
swanna@dominikanie.pl



"Święta Anno, prośże Wnuka, niech ma każdy, czego szuka".

Święta Anno, Matko Najświętszej Maryi Panny,
Święta Anno, służebnico Ojca Przedwiecznego,
Święta Anno, Matko Rodzicielki Syna Bożego,
Święta Anno, świątynio Ducha Świętego,
Święta Anno, piastunko Jezusa i Maryi...
módl się za nami

czwartek, 12 kwietnia 2012

PRZYŁĘKÓW-SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ WSPOMOŻENIA WIERNYCH


Przyłęków to mała wieś położona w Beskidzie Żywieckim
w Gminie Świnna w województwie śląskim oddalona od Żywca o 4 km.
Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych usytuowane
na Górce od ponad stu lat jest miejscem kultu.
Niewielki kościółek wybudowany własnoręcznie przez mieszkańców wsi
w miejscu cudownego objawienia, obecnie znajduje się pod
opieką zakonu Salezjanów.
Ta górska miejscowość słynie z objawień, które miały miejsce
ponad 120 lat temu. Mieszkańcowi Przyłękowa  - Wojciechowi Stefko
ciężko zachorowała jedyna córka Marysia.
Z dnia na dzień czuła się coraz gorzej – bardzo cierpiała.
2 lipca 1886 roku jej ojcu pasącemu bydło u podnóża Kiczory ukazała się
Piękna Pani z Lilią w Ręku. Powiedziała mu, aby w tym miejscu
zbudował Jej kapliczkę. Przyrzekła, że w zamian uzdrowi jego córkę Marysie.
Kościół w Przyłękowie jest jednonawowy z niewielkim prezbiterium,
w którym mieści się ołtarz w stylu barokowym wykonany z drewna
z płaskorzeźbą Trójcy Przenajświętszej, przeniesiony został
z parafii w Łodygowicach.
Figura Matki Bożej Wspomożenia Wiernych jest drewniana
o wysokości 145 cm, zakupiona w Krakowie w sklepie Przybylskiego
na ul. św. Jana.
Poświęcona została w Żywcu i przeniesiona do Przyłękowa w uroczystej procesji.
Matka Boska Wspomożycielka Wiernych stanowi główne centrum sanktuarium na Górce w Przyłękowie. Księża salezjanie od chwili objęcia tego miejsca pod swoją opiekę (1953) starają się nieustannie pogłębić nabożeństwo do Matki Bożej, jako wzoru życia chrześcijańskiego
8 grudnia 2008 roku – Dekretem Biskupa T. Rakoczego
Przyłęków staje się sanktuarium diecezjalnym

 proboszcz: ks. Leszek Leś SDB

adres:
ul. Pielgrzymów 20
34-331 Świnna
tel. (33) 863-81-62

link do strony sanktuarium


Witaj Maryjo Królowo
Ozdobo gór Przyłękowa.
Do której to idziemy
i serdecznie prosimy.
Przyjmij nasze prośby mile,
Błogosław nam życia chwile.
Daj, by nasze błaganie
zostało wysłuchane...
(Pieśń Nowa o Najświętszej Maryi Pannie objawionej i łaskami słynącej na Przyłękowskiej Górze,
w miejscu zwanem "Nad Dołkiem", w roku 1886 - fragment)


WROCŁAW OSOBOWICE-SANKTUARIUM MATKI BOSKIEJ OSOBOWICKIEJ


Osobowice - osiedle we Wrocławiu w dzielnicy Psie Pole, niegdyś wieś,
na prawym brzegu Odry, położona między Lasem Osobowickim (na zachodzie)
a Różanką (na wschodzie).
 W czasach nowożytnych Osobowice były wsią książęcą; w 1242 wdowa
po Henryku Pobożnym, księżna Anna nadała tutejsze ziemie zakonowi św. Klary,
co potwierdzone zostało ponownie w 1257.
Od tego czasu Osobowice pozostawały własnością klasztorną.
W wieku XVII nieznany artysta wyrzeźbił niewielką figurkę Matki Boskiej,
którą umieszczono na dębie rosnącym u podnóża Górki Kaplicznej;
figurze tej przypisywano nadzwyczajne właściwości: m.in. uznano, że kantor Balcer
z wrocławskiego kościoła św. Macieja odzyskał w 1724 zdrowie w cudowny sposób
dzięki odbytym tutaj modlitwom.
Kult maryjny figurki Matki Boskiej Osobowickiej został usankcjonowany
przez siostry klaryski przez wzniesienie w 1725 na szczycie wzgórza drewnianej kaplicy.
Po sekularyzacji przez Królestwo Pruskie klasztorów w 1810 Osobowice
przekształcone zostały w wieś folwarczną.
W 1812 zostały wykupione na własność przez rodzinę wydawców, księgarzy i drukarzy
- Kornów Johann Gottlieb Korn, ówczesny senior rodu, ufundował na Górce Kaplicznej
nową kaplicę Nawiedzenia Matki Boskiej Osobowickiej na Wzgórzu
w miejsce poprzedniej drewnianej. Kaplica ta zaprojektowana została przez
Carla Ferdinanda Langhansa (młodszego) i wybudowana w latach 1822-1824.
Po zniszczeniach wojennych i trudnościach poprzedniego ustroju podjęto na nowo
kontynuację kultu łaskami słynącej figurki Matki Boskiej Osobowickiej

Dziękujemy Pani Krystynie Wilczyńskiej regionalistce za przesłane materiały o sanktuarium.

proboszcz: ks. Krzysztof Jankowiak

adres:
parfia świętej Teresy od Dzieciątka Jezus
Wrocław-Osobowice
ul. Osobowicka 129
51-004 Wrocław
tel: 71/352-41-71
Kaplica na Świętym Wzgórzu
Wrocław, ul. Lipska 30

Wszechmogący Boże,
spraw aby Twoi wierni,
którzy się cieszą opieką
Najświętszej Maryi Panny
słynącej łaskami
w Osobowicach,
za jej macierzyńskim
wstawiennictwem zostali
uwolnieni od wszelkiego
zła na ziemi i osiągneli
wieczną radość w niebie
Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna,
który z Tobą żyje i króluje
w jedności Ducha Świętego,
Bóg przez wszystkie wieki wieków
AMEN

środa, 11 kwietnia 2012

LIGOTA KSIĄŻĘCA-SANKTUARIUM NMP WNIĘBOWZIĘTEJ PATRONKI PRACY ROLNIKÓW


Przy drodze Bierutów - Oława , zaledwie 50 km od Wrocławia ale już
w województwie opolskim w miejscowości Ligota Książęca
znajduje się Sanktuarium Maryjne, a w nim cudowny obraz
Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej przywieziony przez repatriantów z Otyni.
Miejscowość Otynia położona jest 20 km na południe od Tłumacza, obecnie na Ukrainie
Historia Sanktuarium Maryjnego w Ligocie Książęcej ma dwa początki.
Jeden związany jest z budową dzisiejszego ligockiego kościoła i sięga czasów średniowiecza.
Drugi początek to, dalekie Kresy Wschodnie skąd ludność przywiozła większość
wyposażenia świątyni z niespotykanym w ikonografii maryjnej obrazem.
Malowidło po przywiezieniu do kraju przez 12 lat mieszkało u jednego z parafian,
dopiero po odbudowie kościoła w 1957 roku intronizowano otoczony kultem
cudowny obraz.
Obraz  Matki Bożej Wniebowziętej znajdujący się w ołtarzu glównym,
został namalowany przez Kazimierza Łońskiego z Żukowa w 1718 roku.
Malarz pragnąc "należycie przygotować się do czekającego go zadania,
pościł przez trzy dni, modląc się i rozmyślając jak ten obraz namalować" .
Po tym okresie stworzył malowidło przedstawiające Trójcę Świętą koronującą
Najświętszą Pannę unoszącą się nad kulą ziemską, księżycem i gwiazdami.
Wizerunek Niepokalanej nawiązuje do wizji z Apokalipsy:
"Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie
wieniec z gwiazd dwunastu". Koronacji dokonuje cała Trójca,
a każda z trzech osób trzyma osobną koronę nad głową Madonny.
Po obydwu jej stronach klęczą na obłokach dwaj aniołowie,
a u stóp rozwinięta jest banderola ze słowami: "Ucieczko Grzesznych, módl się za nami".
U dołu obrazu znajduje się także informacja w języku łacińskim o jego renowacji:
"Renowata et novis ramis ornata cura Stanislai Perenc, parochi otyniens. AD 1937".
(Odnowiony i w nowe ramy oprawiony staraniem Stanisława Perenca,
proboszcza otynijskiego w r. 1937).
W złoconych obramowaniach obraz pozostaje do dnia dzisiejszego.
W dolnej, najbardziej dekoracyjnej części ramy, umieszczony został kartusz
z monogramem Maria i stylizowaną koroną.
Cudowny obraz jest zasłaniany wizerunkiem Matki Boskiej Różańcowej.
Złocistą koronę na skroń Matki Bożej Wniebowziętej nałożył w dniu 15 sierpnia 1997 r.
ksiądz kardynał Henryk Gulbinowicz.
Kościół w Ligocie Książęcej został ustanowiony Sanktuarium Maryjnym archidiecezji wrocłwskiej

proboszcz i kustosz sanktuarium: ks. Józef Wojdak
adres:
Ligota Książęca 67
46-166 Ligota Książęca
tel: 77/419-24-06
wnmp.ligota@archidiecezja.wroc.pl



O Maryjo,
Ucieczko grzeszników
i Patronko nasza,
jak przed laty
wspomagałaś lud Twój
w każdej potrzebie,
tak i dziś ratuj sługi swoje
od nieszczęść i niemocy
i spraw abyśmy Cię zawsze
szczerze i wiernie kochali,
a grzechami naszymi
nigdy nie zasmucali.
AMEN

TOSZEK-SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ TOSZECKIEJ (PASSAWSKIEJ)



Toszek – miasto położone w województwie śląskim w powiecie gliwickim
W toszeckim kościele znajduje się wizerunek Matki Boskiej
znany także w innych miejscach Europy
Obraz Matki Boskiej Toszeckiej bo tak jest zwany umieszczony jest
w XVII-wiecznym ołtarzu w bocznej nawie kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej.
Uwagę przykuwa pełne troski spojrzenie Madonny i wzruszający gest tulenia się
małego Jezusa do oblicza Matki
Historia wizerunku jest niezwykła. Znawcy uważają, że jest on wzorowany
na obrazie Łukasza Cranacha Starszego, uznanego malarza niemieckiego
z okresu reformacji, podobno zaprzyjaźnionego z Marcinem Lutrem.
Oryginał, pierwotnie przeznaczony dla kościoła w Dreźnie, powstał po 1537 roku,
dziś znajduje się w katedrze św. Jakuba w Innsbrucku.
Obraz ten od początku zasłynął cudami, jednak dopiero po niemal stu latach
rozwinął się jego niezwykły kult. W 1622 roku dziekan katedry w Passau,
ks. Marquard Freiherr von Schwendi, urzeczony tym dziełem, polecił sporządzić jego kopię.
Sława obrazu bardzo szybko rozeszła się po Europie, przyćmiewając blask dzieła pierwotnego.
Do Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych, nazywanej Matką Boską Passawską
lub po prostu Maria Hilf, pielgrzymowali licznie wierni z nadzieją na orędownictwo i pomoc.
Niewątpliwie gorliwym czcicielem tego obrazu był biskup Passau Leopold Wilhelm Habsburg,
bo kiedy został biskupem diecezji wrocławskiej, naśladownictwo płótna Cranacha
zostało spopularyzowane w wielu kościołach na Śląsku, w Czechach, Austrii czy Niemczech.
Co ciekawsze, wszystkie kopie natychmiast zostały otoczone kultem
jako słynące nadzwyczajnymi łaskami i do dziś czczone są tam w wielu miejscowościach.
Przypuszczalnie wizerunek zwany Matką Boską Toszecką trafił właśnie do kościoła w Toszku
w tym okresie, stając się przez wieki obiektem pobożnych pielgrzymek.  

proboszcz – ks. Marian Piotrowski

adres:
ul. Zamkowa 1
44-180 Toszek
tel (32) 233-43-83